Z pojęciem szeroko rozumianej wsi jako jednostki osadniczej wiąże się w bardzo dużym stopniu pogląd społeczny, którym jest agraryzm. O tym, na czym on polega w praktyce i jak się wykształcił na przestrzeni czasu dowiesz się z fragmentów poniższych.
Nie tylko doktryna
Generalnie, otwierając słownik pojęć języka polskiego, można natrafić na definicję wskazującą na to, że agraryzm to nic innego jak charakterystyczna doktryna społeczna, albo wręcz ruch społeczny. Jego podstawową, nadrzędną zaletą jest prowadzenie zawansowanego rolnictwa, jako elementu bazowego działań gospodarczo-ekonomicznych. Rolnictwo to z kolei opiera się na indywidualnym prowadzeniu wszelkiego rodzaju gospodarstw rolnych. Musimy wspomnieć, iż wedle założeń nadrzędnych, to właśnie rolnicy w agraryzmie stanowią naczelnych producentów wszelkiego rodzaju dóbr materialnych. Ogólnie, nie możemy też pominąć faktu, iż jest to działalność zmierzająca w ogromnym stopniu do rozwijania się rozlegle rozumianej oświaty wiejskiej, ale także i kultury ludowej.
Coś pomiędzy
Koncepcja omawianego tu agraryzmu bazuje w dużym stopniu na ustroju pośredniczącym na linii socjalizm oraz kapitalizm. Nie zapominajmy zatem, że jest to doktryna kompletnie nieakceptująca sposobu prowadzenia rewolucji społecznej. Chcąc natomiast wzmiankować o pierwszych przejawach agrarnej myśli w Europie w ogóle, należy wrócić się do przełomu dziewiętnastego oraz dwudziestego stulecia. Prawdopodobnie koncepcja agraryzmu wyrosła z solidaryzmu klasowego. Nie bez znaczenia jest także fakt, iż agraryzm wykazuje bardzo silny związek z doktryną niemiecką, która powszechna była w drugiej połowie dziewiętnastego wieku.